Cynk – mikroelement, lecz „wielka” tarcza

Gdy pojawiają się problemy z odpornością, często łapie się choroby, skóra się łuszczy, zaś oczy są zaczerwienione. Gdy tym objawom towarzyszą jeszcze skoki ciśnienia krwi oraz spadek libido, może to oznaczać brak cynku w diecie. W organizmie występuje on w niewielkiej ilości, ale jego obecność ma ogromne znaczenie. Warto więc poznać ten ignorowany i pomijany składnik diety.

Funkcje cynku w organizmie

Mikroelement ten występuje przede wszystkim w mięśniach, skórze, kościach, a także w organach takich jak nerki, wątroba, a u mężczyzn — prostata. Ponieważ jednak nie jest on magazynowany w organizmie, musi być stale dostarczany z zewnątrz.

Cynk jest niezbędny do działania około 300 enzymów, które biorą udział w przemianach węglowodanów, białek oraz kwasów nukleinowych. Wpływając na metabolizm tych związków, ułatwia utrzymanie prawidłowej masy ciała oraz bierze udział w tworzeniu insuliny. Współdziała także w wydzielaniu innych hormonów oraz w regulacji poziomu cholesterolu. Stabilizuje gospodarkę witaminową w organizmie. Wpływa na błony komórkowe i przyspiesza gojenie się ran oraz stanów zapalnych skóry. Poprawia wygląd skóry poprzez utrzymanie prawidłowego stężenia witaminy E we krwi oraz wspomaga wchłanianie witaminy A. Wpływa korzystnie na pracę układu odpornościowego, pobudza wytwarzanie leukocytów, a jako antagonista kadmu i ołowiu, działa odtruwająco w przypadku zatrucia tymi pierwiastkami. Ogranicza negatywne skutki infekcji wirusowych i bakteryjnych oraz łagodzi objawy chorób autoimmunologicznych. Wykorzystywany jest także do leczenia grzybic skóry. Jest antyutleniaczem i redukuje działanie wolnych rodników, spowalniając procesy starzenia się. Ponadto mniejsza ryzyko zachorowania na choroby nowotworowe. Niezbędny jest do prawidłowego działania zmysłów smaku i zapachu. Wpływa na pracę mięśni szkieletowych oraz na pracę prostaty, zwiększa płodność, wzmaga produkcję i żywotność plemników u mężczyzn. U kobiet stabilizuje cykl miesięczny.

Cynk odgrywa także niebagatelną rolę w pracy układu nerwowego, zwłaszcza mózgu. Poprawia on bowiem sprawność intelektualną i zapobiega otępieniu. Jest pomocny w leczeniu stanów depresyjnych oraz napadów agresji.

Skutki niedoboru cynku

Brak lub bardzo mała ilość cynku w diecie osłabia koncentrację i zapamiętywanie. Przyczynia się także do rozwoju chorób skóry, takich jak trądzik młodzieńczy lub łysienie. Innym objawem są także łamliwe paznokcie i włosy.

Niedobór cynku powoduje obniżenie odporności i podatność na różne infekcje, zwłaszcza wirusowe. Zmniejsza chemotaksję neutrofili, zaburza fagocytozę przeprowadzaną przez makrofagi.

Pojawiają się także inne objawy, takie jak brak apetytu i suchość w ustach, utrata smaku i węchu czy choroby skóry. Niedoborowi cynku towarzyszy często zmniejszone libido, a także uczucie znużenia, pogorszenie pamięci oraz zmniejszenie tolerancji na alkohol.

Cynk w pożywieniu

Zalecana dzienna dawka cynku dla osoby dorosłej wynosi do 15 mg. Najbogatsze w cynk produkty to ostrygi i inne małże. Bogatym źródłem cynku są kiełki pszenne i różne orzechy, zwłaszcza brazylijskie i włoskie. Inne zalecane źródła cynku to warzywa kapustne, seler, zielony groszek, ogórki, fasola. Z produktów mięsnych zaleca się mięso wołowe, wątroba, a z ryb - węgorz.

Problemy z zapewnieniem odpowiedniej podaży cynku skutkują problemami zdrowotnymi. Niedobory cynku spowodowane są także jego słabym pobieraniem, które dodatkowo jest osłabiane spożywaniem alkoholu, cukru, produktów wzbogaconych w żelazo i miedź.

W takiej sytuacji niezbędna będzie suplementacja cynku. Do tego celu można posłużyć się ziołami, takimi jak pokrzywa lub łopian, ewentualnie odpowiednimi preparatami, np. mineralno-witaminowymi lub mineralnymi. Wchłanianie cynku w organizmie poprawiają probiotyki oraz prebiotyki np. "www.lactoral.pl".

Materiał partnera zewnętrznego

​